సాహిత్యం

Telugu Samethalu : "పండగ పూట పాత మొగుడేనా.." ఈ సామెత సరైనదా? ఆడవారిని కించపరచడం కాదా? ఈ సామెత తప్పు! పండగ పూట పాత మొగుడేనా అనే సామెత! ఎప్పటి నుంచో మనం విటున్నాం కదా! అసలు ఇంతకూ ఈ సామెత...

ఇంటిముందు మొలిచినరెండు పూలమొక్కలా ఏమిటీఈ అమడాల మర్కపిల్లలు ఇవి చెంగుచెంగున దుంకుతూబతుకువాకిట్లోబండారుతో పట్నమేస్తుంటేఒళ్ళంతా కళ్ళుంటే బాగుండనిపిస్తుంది. కాళ్ళు ,మెడ దొరికిచ్చుకొనిగెగ్గెలో వేసినపుడుపెద్దమ్మకథలోని కాటమరాజునుకండ్లముందట చూస్తున్నట్టే ఉంటది. పచ్చని గరికపోసల్నికందిమండ కొనల్నిలేత య్యాపరిల్లల్నిగెగ్గె చుట్టు గజ్జెల లెక్క వేలాడదీసినపుడువాయిలుకర్రల గెగ్గెపసిబిడ్డల తొట్టెలౌతుంది. మేకపంచకం,మేకపెంటమాకెప్పుడూ...

ఈ సమయమింత కాళీగా ఎందుకుంది?నిన్న నువ్వీ దారంట రానే లేదు కదా.. అయినా నీ అడుగుల అలికిడిదేహమంతా ప్రతిధ్వనిస్తూనే ఉంది.. నిన్న విరబూసిన విరజాజుల పరిమళాలింకా వాడనే లేదు..బహుషా నీతలపుల స్పర్శేదో వాటినంటినట్టుంది.. చీకటిని త్రాగి రేయి మత్తుగా పాడుతున్నప్పుడు,నేనో నక్షత్రాన్నై...

ఎక్కడో ఒక చోట!పోరాడి అలిసి నిద్రిస్తున్న సమాధులు ఆశయాల చెట్లను కంటాయ్.ఆశలు చిగిరిస్తాయ్ ఎక్కడో ఒక చోట!భావోద్వేగాల బ్రతుకులు , ధనికావేశ అగ్నికిలల్లో ఇనుప చువ్వలు ధరించిన మాంసపు ముద్దలవుతాయ్… ఎక్కడో ఒక చోట!చంటిపాప నోట్లో వొదగాల్సిన కుచంబులు మగమృగాల చేతిలో...

అంతరాంతరాలలో ప్రతీ మగవాడికీ తెలుసు.. తనలో లేనిదేదో స్త్రీలో ఉందని. ముందుగా స్త్రీ అంటే అతనికి ఆకర్షణ.. ఆమె చాలా అందంగా కనిపిస్తుంది. అతడు స్త్రీ ప్రేమలో పడిపోతాడు. స్త్రీ ఒక విధంగా అతనికి మత్తు మందైపోయింది. సమస్య అక్కడే మొదలయ్యింది.తాను...

ఓ ప్రేయసి..!నేనిప్పుడు కొమ్మల చేతులూపుతూ, కేవలం ఉచ్వాసా నిశ్వాసల శరీర విధులు మాత్రమే నిర్వర్తించే ఓ నడిచే వృక్షాన్ని. నీకు తెలుసా…? నీవు లేకపోతే నేను వట్టి ప్రాణాన్నే అని,ప్రాణంతో ఉండటం అంటే అశోకవనంలో సీతలా ఆశతో చస్తూ బ్రతకటమే అని...

నదులంటే పొలాల తనువులకు శాశ్వత రక్తదాతలు,పొలాలు మానవాళికి అవయవదాతలు,మనుషులే ఒకవైపు నదుల రక్తం కలుషితం చేస్తూమరోవైపు రక్తహీన పొలాల పొదుగులకు వ్రేలాడే లేగదూడలవుతారు. నదులంటే నా గుండెపడవ చాప కిందినుండి ప్రవాహించేకరగని బండరాతి హృదయాల మీంచి వలసొచ్చిన గతకాలపు జ్ఞాపకాల కన్నీరు,నదులను...

నీ నల్లని శిరోజాల నదిలోప్రతి ఉదయం తురుముకొస్తావ్ పూల పడవలను,అవి మోసుకొచ్చే పరిమళాలనుగాలి కూలీలు నా హృదయపు గిడ్డంగుల్లో దింపిపోతారు….. నీ కళ్ళు నిజంగా అయస్కాంతాలే,కావాలంటే పైన చూడుకనుబొమ్మలు రజనులా అతుక్కున్నాయ్… నీ చిలిపి కళ్ళు లిఖించేచూపుల వాక్యాలకు నేనో పులుస్టాపునిఅవి...

బతుకును తల్సుకొనితనివితీరా ఏడ్వడానికిఒక వాక్యం కావాలి కొండమల్లెల నవ్వులుతేటనీరు మాటలుగుండెల్ని పూలవనం చేసేకొన్ని చినుకులు కావాలి. నన్ను నన్నుగా అభిమానిస్తూఎదను అల్లుకుపోయేకొన్ని దుసరితీగలు కావాలిప్రేమగా గొడువపడేకొందరు మనుషులు కావాలి మా తమ్ముడొచ్చిండనికలిసినోళ్ళందరికి సంబురంగ చెప్పెఒక అపురూపం కావాలి ఉన్నవో, లేవో అనిజేబులో...